Siertoren
Deze hoogte schept
verwachting, stoel aan
het raam, papier vol
precieze notities, een
bij voorkeur boven-
menselijk, maar in elk
geval zich bekommerend oog.
Hoe dan ook, niet dit
onbewoonde uitzicht
op de diepte; daar drommen
ze samen, stuiven uiteen in
genadeloos daglicht, half
hopend half wetend dat
iemand kijkt vanuit
deze witte meters (span-
wijdte van een albatros,
of een kleine god). De lege
toren pleegt verraad, zet ons
groot en eenzaam gelijk-
vloers met het lot, laat ons
onbeschermd en,
erger, onbekeken.
MARJOLIJN VAN HEEMSTRA
SIERTOREN
In de toren bovenop de Bijenkorf schreef Marjolijn van Heemstra het gedicht ‘Siertoren’, naar eigen zeggen ‘geïnspireerd door het fantastische uitzicht en de vreemde omgeving van dat hoge stille kamertje waar zolang niemand is geweest’.
BIOGRAFIE MARJOLEIN VAN HEEMSTRA
Marjolijn van Heemstra studeerde Godsdienstwetenschappen in Amsterdam. Ze is als theatermaker verbonden aan het Ro Theater in Rotterdam, geeft boeken uit bij uitgeverij de Bezige Bij en is columnist voor dagblad Trouw. In 2010 kwam haar dichtbundel ‘Als Mozes had doorgevraagd’ uit, die werd genomineerd voor de C. Buddingh’ prijs en bekroond met de Jo Peters Poëzieprijs. In September 2012 verscheen haar debuutroman ‘De laatste Aedema’ en in Mei 2014 kwam haar tweede bundel uit; ‘Meer hoef dan voet’.